Early this century Enrico, a young intellectual, leaves the city of Gorizia with its abundant population and culture, to spend several years living on the Patagonian pampas, alone with his ancient Greek texts, his flocks and, every now and then, a woman. He has been taught by his closest friend, Carlo, a philosopher/poet who commits suicide in his early twenties, to search for an authentic life, free of social falsehoods. But in his search for this unattainable goal, Enrico destroys every chance he has of a normal existence. This is portrait of a world in ferment, a decaying empire shaken by war and revolution, and a life-long search for meaning.

Ο νεαρός Ενρίκο Μρέουλε, ελληνιστής και φιλόσοφος, εγκαταλείπει την Ευρώπη λίγο πριν ξεσπάσει ο Μεγάλος Πόλεμος. Πηγαίνει στη Λατινική Αμερική, να γίνει γκάουτσο στην Παταγωνία, όπου εξαφανίζεται μοναχικός και ανώνυμος. Αφήνει πίσω την πόλη του, την Γκορίτσια, που είναι ακόμη υπό το καθεστώς των Αψβούργων, ένα μωσαϊκό από διαφορετικές κουλτούρες.
Ανάμεσα στην απόδραση και την επιστροφή, την πτώση μιας αυτοκρατορίας και τα τραγικά γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, ανάμεσα στην υπερατλαντική απεραντοσύνη και την πεισματώδη ακινησία της καταφυγής πάνω σ’ ένα βράχο της Αδριατικής, η ύπαρξη του πρωταγωνιστή κατατρύχεται από την αγωνία της τελειότητας, η οποία δεν οδηγεί πουθενά, ενώ συγχρόνως ο ίδιος κλείνεται σε μια καυστική και νοσταλγική άρνηση.

Ο Κλάουντιο Μάγκρις γράφει με τρόπο μοναδικό για την περιπλάνηση ενός ανθρώπου που αναζητά την αρμονία, ενός λιποτάκτη-μάρτυρα μιας ηπείρου που βρίσκεται στο έλεος των δικτατοριών.
Μ’ ένα περίτεχνο και ποιητικό ύφος, ο μεγάλος Ιταλός συγγραφέας αφηγείται την ιστορία ενός έρωτα για τη ζωή που καταλήγει στην αδυναμία να τη ζήσεις, μια παραβολή που παραπέμπει και στις περιπέτειες άλλων εξορίστων της λογοτεχνίας και του σύγχρονου πολιτισμού.